Radicalisering kan een moeilijk onderwerp zijn om aan te pakken als u zich zorgen maakt dat uw kind het risico loopt online te worden verzorgd en geradicaliseerd. In dit artikel deelt Dr. Linda Papadopoulos haar inzicht om ouders te helpen hun kinderen te ondersteunen.
Als uw kind zich begint af te scheiden van familie of vrienden. Voorbeelden kunnen zijn als er mensen zijn met wie ze graag rondhangen en nu ze geen tijd met hen willen doorbrengen, of als u en uw kind minder tijd samen doorbrengen, of als ze rechtstreeks naar hun kamer gaan in plaats van misschien tv kijken zoals ze altijd met de rest van het gezin hebben gedaan. Let op elke vorm van isolatie.
Een ander belangrijk teken van radicalisering is als ze beginnen te spreken, en het zijn niet hun woorden; ze zeggen dingen die gewoon niet goed zitten en het voelt als een script. Als ze boos worden of geagiteerd om hun mening te bespreken of als er bepaalde 'niet-gaan'-gebieden zijn waar uw kind weigert bepaalde dingen te bespreken en ze proberen te verbergen hoe ze zich voelen. Als ze angstiger worden.
De tekens zijn vergelijkbaar met andere soorten verzorging, maar wat iets anders is, is het script dat spreekt.
Binnen andere soorten verzorging is het minder waarschijnlijk dat u hetzelfde gevoel van politiek oordeel of recht, dezelfde woede of wrok jegens een bepaalde groep ziet. Dat is iets dat vrij uniek is voor radicalisering.
Het hangt af van de mate van eigenwaarde en zelfvertrouwen van het kind en andere verzachtende factoren zoals sociaal isolement, gezinsondersteuning en eerdere ervaringen. Het is hetzelfde als vragen 'hoe gemakkelijk is het voor een kind om op een pro-ana-site te gaan en een anorexia te worden'? Er is een veelvoud aan variabelen, bijvoorbeeld kinderen met een hoog risico hebben de neiging om een slecht lichaamsbeeld of zelfrespect te hebben. Bij radicalisering hebben ze misschien enige ervaring met pesten of discriminatie, omdat het extremisme daarmee verbonden is en ze zich enigszins speciaal voelen en ertoe leiden dat ze meer open staan voor radicalisering.
Ik denk dat het echt belangrijk is om discussies te hebben over hoe verzorging echt werkt, kinderen die worden verzorgd realiseren zich niet dat ze worden verzorgd; of het nu gaat om een extreemrechtse groep, een pedofiel, een kind denkt gewoon 'ik ben speciaal'.
Discussies over actuele zaken, radicalisering is echt belangrijk. Praat over deze jonge mensen die verbonden zijn met Parson's Green en vraag je kind 'hoe denk je dat dat gebeurt? Denk je dat ze wilden dat het zou gebeuren? Denk je dat iemand ze eraan heeft gegeven? Kan iemand anders je zoiets laten doen? Praat over extreme dingen en vraag je kind wat zou dit volgens hem doen? Laat ze verder denken dan 'hij is gewoon een idioot'. Als ze in de buurt zijn, is 15 of 16 belangrijk om erachter te komen wat hun opvattingen zijn en hoe ze worden beïnvloed.
Wanneer je een tiener bent, probeer je een identiteit buiten je gezin te vestigen. Een van de belangrijkste mijlpalen is autonomie, wat een betere manier is om autonoom te zijn dan een eigen politieke visie te hebben.
Mijn vader is bijvoorbeeld een tory, dus ik stem op arbeid, mijn moeder is veganist, ik hou van biefstuk. Dit zijn basiszaken. Vanuit het oogpunt van plasticiteit van de hersenen zijn tieners vaak veel impulsiever. Het limbische systeem dat te maken heeft met het nemen van risico's en impulsiviteit bevindt zich in overdrive, terwijl de meer sociaal bewuste frontale kwab wordt onderdrukt en daarom vanuit biologisch oogpunt ook in dit stadium vatbaarder zijn.
praten - er zijn verschillende soorten extremisme - we hebben het over religieuze of extreemrechtse groepen, maar deze kunnen worden geradicaliseerd met websites die zichzelf schade toebrengen, pro-mia- of pro-ana-websites. Zorg ervoor dat je het gedrag en het zelfbeeld van je kinderen in de gaten houdt en zorg ervoor dat ze mentaal gezond zijn
Inhoud bespreken - het komt neer op de bron van hun informatie. Praat over hoe iemands mening is vanwege wat ze hebben meegemaakt, laat ze kritisch denken. Evalueer wat een internetsite zegt en waarom ze het zeggen, laat ze de ideologie uitdagen, de verhalen die ze krijgen te horen. Ze gaan meningen ontwikkelen en als ze zich bezighouden met de islamitische ideologie, vragen ze dan om vragen te stellen, wat is in hun belang? Betuttel ze niet, voer verstandige gesprekken.
Praktisch - kijk naar privacy-instellingen - Facebook en Twitter, kijk wat hen daar kwetsbaar maakt en waaraan ze worden blootgesteld. Bezoek internetmatters.org voor hulp bij hun privacy-instellingen of groeiende online trends.
Spreek ze regelmatig aan over wat u als gezin waardeert, herinner hen aan dat deel van hun identiteit, wat wij waarderen zoals tolerantie, gelijkheid en eerlijkheid om hen eraan te herinneren wie ze zijn en aan de noodzaak van wederzijds respect.
Leren meer over radicalisering en hoe je je kind kunt ondersteunen
Wilt u face-to-face helpen? Zien organisaties waarmee u contact kunt opnemen voor meer ondersteuning
Moedig uw kind aan Neem contact op met Childline als ze in vertrouwen willen praten
