Naar welke tekens moet ik uitkijken?
Als uw kind zich begint af te scheiden van familie of vrienden. Voorbeelden kunnen zijn als er mensen zijn met wie ze graag rondhangen en nu ze geen tijd met hen willen doorbrengen, of als u en uw kind minder tijd samen doorbrengen, of als ze rechtstreeks naar hun kamer gaan in plaats van misschien tv kijken zoals ze altijd met de rest van het gezin hebben gedaan. Let op elke vorm van isolatie.
Een ander belangrijk teken van radicalisering is als ze beginnen te spreken, en het zijn niet hun woorden; ze zeggen dingen die gewoon niet goed zitten en het voelt als een script. Als ze boos worden of geagiteerd om hun mening te bespreken of als er bepaalde 'niet-gaan'-gebieden zijn waar uw kind weigert bepaalde dingen te bespreken en ze proberen te verbergen hoe ze zich voelen. Als ze angstiger worden.
Welke tekens verschillen van andere soorten verzorging?
De tekens zijn vergelijkbaar met andere soorten verzorging, maar wat iets anders is, is het script dat spreekt.
Binnen andere soorten verzorging is het minder waarschijnlijk dat u hetzelfde gevoel van politiek oordeel of recht, dezelfde woede of wrok jegens een bepaalde groep ziet. Dat is iets dat vrij uniek is voor radicalisering.
Hoe gemakkelijk is het voor mijn kind om te radicaliseren? Wat leidt een kind tot extremisme?
Het hangt af van de mate van zelfrespect en zelfvertrouwen van het kind en van andere verzachtende factoren zoals sociaal isolement, gezinsondersteuning en eerdere ervaringen. Het is hetzelfde als vragen 'hoe gemakkelijk is het voor een kind om naar een pro-anasite te gaan en anorexia te worden'? Er is een veelvoud aan variabelen, zo hebben bijvoorbeeld kinderen met een hoog risico de neiging om een slecht lichaamsbeeld of zelfrespect te hebben. Bij radicalisering kunnen ze enige ervaring hebben gehad met pesten of discriminatie, daardoor raakt het extremisme met hen verbonden en voelen ze zich enigszins speciaal en staan ze meer open voor radicalisering.
Hoe benader je het onderwerp met je kind?
Ik denk dat het echt belangrijk is om discussies te hebben over hoe verzorging echt werkt, kinderen die worden verzorgd realiseren zich niet dat ze worden verzorgd; of het nu gaat om een extreemrechtse groep, een pedofiel, een kind denkt gewoon 'ik ben speciaal'.
Discussies over actuele zaken, radicalisering is echt belangrijk. Praat over deze jonge mensen die verbonden zijn met Parson's Green en vraag je kind 'hoe denk je dat dat gebeurt? Denk je dat ze wilden dat het zou gebeuren? Denk je dat iemand ze eraan heeft gegeven? Kan iemand anders je zoiets laten doen? Praat over extreme dingen en vraag je kind wat zou dit volgens hem doen? Laat ze verder denken dan 'hij is gewoon een idioot'. Als ze in de buurt zijn, is 15 of 16 belangrijk om erachter te komen wat hun opvattingen zijn en hoe ze worden beïnvloed.
Op welke leeftijd zijn ze het meest vatbaar voor radicalisering?
Wanneer je een tiener bent, probeer je een identiteit buiten je gezin te vestigen. Een van de belangrijkste mijlpalen is autonomie, wat een betere manier is om autonoom te zijn dan een eigen politieke visie te hebben.
Mijn vader is bijvoorbeeld een verhaal, dus ik stem op arbeid, mijn moeder is veganist, ik hou van biefstuk. Dit zijn fundamentele zaken. Vanuit het oogpunt van plasticiteit van de hersenen zijn tieners vaak veel impulsiever. Het limbische systeem dat te maken heeft met het nemen van risico's en impulsiviteit is in overdrive, terwijl de meer sociaal bewuste frontale kwab wordt onderdrukt en daarom biologisch gezien ook vatbaarder in dit stadium.
Hoe voorkom ik dat mijn kind radicaliseert?
Talk - er zijn verschillende soorten extremisme - we hebben het over religieuze of extreemrechtse groeperingen, maar ze kunnen worden geradicaliseerd met websites voor zelfbeschadiging, pro-mia- of pro-ana-websites. Zorg ervoor dat u het gedrag van uw kinderen en hun zelfrespect in de gaten houdt om ervoor te zorgen dat ze mentaal gezond zijn
Inhoud bespreken - het komt neer op de bron van hun informatie. Praat over hoe iemands mening is vanwege wat ze hebben meegemaakt, laat ze kritisch nadenken. Evalueer wat een internetsite zegt en waarom ze het zeggen, laat ze de ideologie uitdagen, de verhalen die ze verteld worden. Ze gaan meningen ontwikkelen en als ze zich bezighouden met de islamitische ideologie, hen vragen laten stellen, wat is in hun belang? Betuttel ze niet, voer verstandige gesprekken.
Praktisch - kijk naar privacy-instellingen - Facebook en Twitter, kijk wat hen daar kwetsbaar maakt en waaraan ze worden blootgesteld. Bezoek internetmatters.org voor hulp bij hun privacy-instellingen of groeiende online trends.
Spreek ze regelmatig aan over wat u als gezin waardeert, herinner hen aan dat deel van hun identiteit, wat wij waarderen zoals tolerantie, gelijkheid en eerlijkheid om hen eraan te herinneren wie ze zijn en aan de noodzaak van wederzijds respect.
