Rodzice i opiekunowie powinni pamiętać, że wpływ na nastolatków jest realny. Jako osoby zwykle towarzyskie, które codziennie zajmują się dynamiką nastolatków, nastolatki są, co zrozumiałe, sfrustrowane, ponieważ opuszczają zajęcia grupowe, wydarzenia sportowe, spotykają się z najlepszymi przyjaciółmi w szkole i nie tylko.
Dla tych nastolatków, którzy mogli dopiero zaczynać randki lub prowadzić samochód, te rytuały przejścia zostały dramatycznie zabrane, gdy rodziny są zamknięte.
Podczas blokady nastolatki mogą przechodzić od nudy i frustracji do nerwowych i wściekłych, a po drodze zagłębiać się w inne emocje.
Oto kilka elementów rozpoczynających rozmowę związanych z bieżącym blokowaniem:
- Rozumiem twoją frustrację związaną z nieobecnością IRL znajomych, w jaki sposób możesz połączyć i kontynuować przyjaźnie (lub randkę) z działaniami online?
- Czy możemy stworzyć przyjęcie urodzinowe online lub taniec w szkole średniej dla Twoich znajomych? Jakie inne sposoby możemy stworzyć zabawną socjalizację online ze znajomymi?
- Jak ci idzie z uczeniem się na odległość? Czy mogę coś wesprzeć?
- Zdecydowanie przeżywamy stresujące czasy i wiemy, że prawidłowe odżywianie i ćwiczenia są nadal ważne. Czy widziałeś jakieś ciekawe aplikacje, które mogą zachęcać do zdrowych nawyków?
Możesz również wykorzystać ten intensywny czas, aby zagłębić się w niektóre z trudnych tematów online (np niechciany kontakt, uwodzenie, pornografia online or wysyłanie nagości i sekstowania i randki online) lub aby przypomnieć im o podstawy bezpieczeństwa w Internecie.
Masz najlepszą okazję, aby wesprzeć swoje dzieci w unikaniu zagrożeń online i zwiększaniu możliwości online, kontynuując te rozmowy.
Cześć 🙂
Twój blog wygląda świetnie i budujesz świadomość społeczności, udostępniając pomocne treści.
Cześć,
Mam nadzieję, że ta wiadomość dobrze Cię okaże. Martwię się o mojego trzynastoletniego syna. Prawie cały czas spędza w swoim pokoju. A także gry, oglądanie YouTube itp. To z kolei wpłynęło na jego wzorce snu.
Próbowałem zmusić go do pewnych działań w ogrodzie, ale gdy tylko zobaczył naszych sąsiadów, prawie się załamał i ponownie uciekł do środka.
Rozumiem, jakie to uczucie być introwertykiem. Martwi mnie, że nie mogę się do niego dodzwonić i jak zareaguje na powrót do szkoły.