Wspieranie edukatorów w kwestiach bezpieczeństwa w Internecie

Nauczyciele często uważali, że mają zbyt reaktywne podejście do rozwiązywania problemów związanych z bezpieczeństwem w Internecie, oparte na rozwiązywaniu problemów z uczniami w miarę ich pojawiania się. Wzbudziło to niepokój nauczycieli, którzy czuli, że ciągle stoją na straconej pozycji i mieli trudności z zapewnieniem bezpieczeństwu online czasu potrzebnego na zapobieganie problemom. Brak wiedzy o platformach internetowych i działaniach uczniów również pogłębiał ten problem dla nauczycieli.

Niektórzy nauczyciele stwierdzili, że czuli się komfortowo, ucząc bezpieczeństwa w Internecie, ale czuli się mniej przygotowani do radzenia sobie z problemami duszpasterskimi, kiedy się pojawiały. Może to wynikać z niepewności co do tego, jakie kwestie wchodzą w zakres kompetencji szkoły i jak omawiać takie tematy, jak treści seksualne lub przemoc w sposób odpowiedni do wieku.

Ponadto ciągłe zmiany w krajobrazie mediów społecznościowych mogą utrudniać bycie na bieżąco. To, w połączeniu z wyjątkowym charakterem większości przypadków, utrudniało ustanowienie ogólnoszkolnych zasad kierujących ich podejściem.

Duży odsetek tych, którzy korzystali z zasobów bezpośrednio z mniejszymi grupami uczniów, korzystał z materiałów częściej – w ujęciu semestralnym niż rocznym – w porównaniu z ich wykorzystaniem na zajęciach. Można to przypisać reaktywnemu charakterowi zapewniania bezpieczeństwa w Internecie, w przypadku którego problemy duszpasterskie, z którymi borykają się uczniowie, skłaniają do bardziej ukierunkowanych dyskusji.

Ogólną jakość zasobów bieżących oceniono jako średnią. Ten brak wyraźnej pozytywnej odpowiedzi wskazuje, że nauczyciele uważali, że istnieje możliwość poprawy jakości dostępnych im zasobów.