Young people in care

• Often find it hard to maintain friendship groups because they are moved around or away from friends
• Socialising online helps them stay connected and can be a lifeline and a distraction from their life offline.
• New people they meet may discriminate against people in care or simply because they are always the new person in the class so could be singled out and bullied
• Their emotional health, feelings of loss and sometimes anger can make it especially hard for them to build trust with new friends
• They need help to integrate and will often take time to trust adults around them
• They often say they had online safety advice ‘too late’

Young Carers

• May have a different experience of teenage life because of the responsibilities they have as a young carer
• Being online is an escape and represents an opportunity to have fun with other young people
• Parents may be unwell or unable to support them with online safety advice and they may have to take on the role of the adult in the home

Young people with Mental Health Difficulties

• As they are emotionally vulnerable they may take the cruel things they see online to heart more than other teens
• Research shows they spend more time online putting them more at risk of seeing
  harmful material which can have a real impact on their wellbeing
• Some people sensing they are depressed are supportive but others can be cruel and give dangerous advice
• They can be helped with online apps to manage moods (See NHS approved apps) and be helped

Young people with Special Educational Needs and Disabilities

• May be more trusting and socially naïve
• Can find it hard to know when they are being
  cyberbullied
• Some find making friends online easier than
  talking to people face-to-face
• Often hide their disability to be more accepted
  and avoid being targeted by abuse
• May not know that their behaviour might
  be causing harm
• Some take literal interpretations of content
  which may affect how they respond

• Zastanów się, kiedy i gdzie najlepiej z nimi porozmawiać - w samochodzie lub w neutralnym miejscu, w którym czują się bezpiecznie
• Zanotuj to, co chcesz powiedzieć, aby skupić umysł i spraw, aby rozmowa była dla nich odpowiednia
• Bądź otwarty i zachęcający, aby czuli się wspierani
• Przeżyj kilka krótkich rozmów, aby dać im czas na przetworzenie

• Pomyśl o tym, jak twoje dziecko rozumie Internet. Czy są już zdezorientowani, czy potrzebują większego wsparcia?
• Zastanów się dokładnie, co chcesz wyciągnąć z rozmowy
• Jakie granice chcesz wprowadzić, jeśli chodzi o bycie online przez dziecko? Czy potrafisz wspólnie dojść do porozumienia? Jakie granice uważa twoje dziecko za sprawiedliwe?
• Pamiętaj, że dzieci niepełnosprawne i dzieci o specjalnych potrzebach (SEN) częściej doświadczają cybernękania, ale to nie znaczy, że przydarzy się to Twojemu dziecku, ale są bardziej narażone na to
• Chociaż niepełnosprawni młodzi ludzie rzadziej korzystają z Internetu, nie zniechęcaj go, wspieraj ich
• Prześladowanie to wyuczone zachowanie - dlatego ważne jest, aby dawać dobry przykład i regularnie umacniać bycie dobrym obywatelem

• Zapytaj ich o to, co robią w Internecie, jakich aplikacji lub witryn używają i czy mogą pokazać, jak z nich korzystać
• Dowiedz się, w jaki sposób są bezpieczne w Internecie. Czy wiedzą, że nie mogą udostępniać danych osobowych znajomym?
• Czy wiedzą, że minimalny wiek popularnych serwisów społecznościowych, takich jak Facebook, to 13?
• Zachęć ich, aby byli dobrymi obywatelami i podziel się nimi „Najlepsze maniery internetowe” aby pomóc im w korzystaniu z ich mocy w Internecie
• Sprawdź, czy wiedzą, jak zgłaszać rzeczy, które je denerwują w Internecie lub blokować ludzi. Czy wiedzą, że przychodzą do ciebie, aby porozmawiać o czymkolwiek, czym się martwią?

• Zapewnij swoje dziecko, że zrobiło to dobrze, mówiąc ci, że to nie ich wina i że będziesz współpracować, aby znaleźć rozwiązanie
• Zapisz dowody cybernękania i zanotuj czasy i wzorce, kiedy to nastąpi
• Zablokuj sprawców, aby nie mogli skontaktować się z twoim dzieckiem i zgłosić cyberprzemoc w witrynie, szkole i policji
• Zgłaszaj dyskryminujące prześladowanie jako przestępstwo z nienawiści lub incydent na policję, jeśli dotyczy on konkretnie ich niepełnosprawności
• Nie zachęcaj dziecka do odwetu lub reagowania na sprawców
• Nie usuwaj ich aktywności w mediach społecznościowych ani nie zabieraj urządzenia, aby upewnić się, że nie będą się bać powiedzieć Ci w przyszłości
• Daj im czas na przekazanie informacji o tym, co się wydarzyło, ponieważ może to być dla nich trudne
• Nie przesadzaj, jeśli zrobią coś, czego nie chcesz, aby byli online, mogą nie chcieć ponownie o tym rozmawiać

• Miej otwarte drzwi, aby Twoje dziecko mogło śmiało dzielić się z Tobą wszystkim, o co się martwi
• Wspólnie opracuj strategię dotyczącą tego, jak zareagujesz na cyberprzemoc i jakie kroki podejmiesz
• Jeśli potrzebują dalszego wsparcia w korzystaniu z Internetu, porozmawiaj ze szkołą o pomoc
• Uważaj na oznaki cyberprzemocy - znasz swoje dziecko lepiej niż ktokolwiek i zobaczysz zmiany w jego zachowaniu
• Have regular conversations about your child’s online activity – kick off with these questions: Did you find anything interesting on Facebook/ Instagram (etc.) today? Who did you chat to? What did you chat about? Did you enjoy it? Is there anyone that you don’t like online? Why? What is the thing you like best about being online and what’s the thing you are most worried about?