Wykorzystywanie dzieci w Internecie

Upewnij się, że Twoje dziecko lub nastolatek rozumie, na czym polega znęcanie się nad dzieckiem prowadzenie regularnych rozmów.

Wyjaśnij im, jak wygląda nieodpowiednie zachowanie, w zależności od ich wieku i pozwól im zgłaszać wszystko, co sprawia, że ​​czują się niekomfortowo, nawet jeśli robi to bliski przyjaciel. Ważne jest, aby nie traktowali obraźliwego zachowania jako nieszkodliwego przekomarzania się.

Popraw swoją wiedzę na temat różnych problemy internetowe z jakimi problemami mogą spotkać się dzieci i w jaki sposób mogą paść ofiarą.

Większość aplikacji, platform i urządzeń ma ustawienia prywatności i bezpieczeństwa, z których użytkownicy mogą korzystać, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo w Internecie.

Razem z dzieckiem lub nastolatkiem skonfiguruj te elementy sterujące. Wyjaśnij, jak działają i jaki wpływ mogą mieć na ich bezpieczeństwo. Ustalenie ich razem może pomóc im rozwinąć zrozumienie i przejąć odpowiedzialność za swoje bezpieczeństwo.

Zaangażuj całą rodzinę w cyfrowe granice i bezpieczeństwo online dzięki umowa rodzinna.

Podobnie jak nauka bezpiecznego przechodzenia przez ulicę lub uzyskanie prawa jazdy, dostęp do wszystkiego, co ma do zaoferowania świat online, wymaga pewnej wiedzy, odpowiedzialności i odporności.

Kiedy dostaną pierwsze urządzenie, pomóż dziecku nauczyć się prawidłowego korzystania z Internetu. Może to obejmować sposób komunikowania się z innymi i gdzie uzyskać pomoc, gdy jej potrzebują.

Dołącz do nich w ich podróży, gdy przechodzą przez kamienie milowe, takie jak zdobycie nowego urządzenia lub dołączanie do platform mediów społecznościowych, aby pomóc im w pozytywnych interakcjach z innymi.

Oznaki, że dziecko może paść ofiarą krzywdzenia dziecka na dziecko, mogą obejmować:

• Samookaleczenia
• Zmiany w ich normalnym zachowaniu
• Wiedza o rzeczach nieodpowiednich dla ich wieku
• uzależnień
• Problemy ze snem
• Unikanie szkoły
• Niewyjaśnione obrażenia

Zrób miejsce na to, co mogą czuć w wyniku znęcania się nad dzieckiem. Posłuchaj, jak się czują – smutny, zły, przestraszony – i daj im do zrozumienia, że ​​możesz czuć te rzeczy, o ile wspierasz ich, gdy leczą.

Jednak dzieci i młodzież, które padły ofiarą przemocy, mają tendencję do obwiniania siebie i ważne jest, abyś zmierzył się z tym poczuciem winy. Ich znęcanie się im nie przytrafiło, ponieważ zrobili coś złego. To nie ich wina; nie zasłużyli na nadużycia. Pomóż im uzewnętrznić te myśli, zamiast zrzucać winę na siebie.

Jeśli wiesz o znęcaniu się nad dzieckiem, a szkoła nie jest, bardzo ważne jest, abyś o tym poinformował, aby mogli wprowadzić własne zabezpieczenia w celu ochrony Twojego dziecka. Zapytaj ich o ich politykę i proces radzenia sobie z problemem; poproś ich o jasne wskazówki, co możesz zrobić jako ich opiekun.

Nauczyciele i personel szkoły powinni być świadomi różnych typów dzieci doświadczających przemocy wobec dzieci i mieć możliwość porozmawiania o konkretnych przypadkach.

Co to jest znęcanie się nad dzieckiem/rówieśnikiem?

KCSIE (Keeping Children Safe in Education) wspomina o różnych formach znęcania się nad dziećmi:

• Zastraszanie (w tym zastraszanie w sieci, zastraszanie oparte na uprzedzeniach i zastraszanie dyskryminacyjne)
• Nadużycia w intymnych relacjach osobistych między dziećmi
• Przemoc fizyczna
• Przemoc seksualna i molestowanie seksualne
• Za zgodą i bez zgody udostępnianie nagich i półnagich zdjęć
• Sprawianie, że ktoś angażuje się w aktywność seksualną bez zgody
• Upskirting (robienie zdjęcia pod czyjąś odzieżą bez jego zgody)
• Przemoc i rytuały inicjacji/hazingu.

Ważne jest, aby zgłaszać/rejestrować nawet najmniejsze obawy, jakie możesz mieć. Chociaż może wydawać się nieistotny, może mieć kluczowe znaczenie, gdy jest postrzegany jako część większego obrazu lub wzorca zachowania w dłuższym okresie czasu. DSL (wyznaczony kierownik ds. ochrony) będzie miał wgląd w sytuację, gdy wielu (a nawet większość) innych pracowników nie będzie mieć tego wglądu.

Nauczyciele i szkoły muszą wspierać wszelkie incydenty, które miały miejsce poza szkołą, a także przyjąć postawę „to może się zdarzyć tutaj”.

Ważne jest, aby nie lekceważyć znęcania się nad dzieckiem nad dzieckiem jako „żartów”, „części dorastania” lub „po prostu żartów” lub „chłopców będących chłopcami”. Jest to wyraźnie podkreślone w KCSIE i kluczowe jest, aby młodzi ludzie nie mieli wrażenia, że ​​jest to pogląd szkoły lub personelu. Każdy powinien mieć jasność, że jego obawy będą traktowane poważnie.

Pamiętaj, że dzieciom i młodzieży może być niezwykle trudno rozmawiać o wykorzystywaniu dzieci. W związku z tym szkoły powinny dołożyć wszelkich starań, aby stworzyć bezpieczne przestrzenie, w których młodzi ludzie mogą porozmawiać o tym, co im się przydarzyło.

Jasno wyjaśnij ten proces, nie składaj obietnic zachowania tajemnicy, jeśli istnieją obawy dotyczące bezpieczeństwa, ale wyjaśnij, co się stanie, jeśli ktoś ujawni wykorzystywanie dzieci.

Trasy raportowania są niezwykle ważne, a młodzi ludzie powinni być świadomi tego, co jest dostępne. Wraz z wiekiem rzadziej rozmawiają z rodzicem/opiekunem lub nauczycielem i częściej próbują sobie z tym poradzić. Szkoły powinny wyraźnie oznaczyć możliwe ścieżki zgłaszania się:

• Mieszanka – poradnictwo dla osób poniżej 25 roku życia w celu uzyskania pomocy w różnych kwestiach.
• Zgłoś szkodliwą zawartość (Centrum bezpiecznego Internetu w Wielkiej Brytanii) – zaprojektowane, aby pomóc wszystkim powyżej 13 roku życia w zgłaszaniu szkodliwych treści online. Szkoły mogą również zainstalować przycisk bezpośrednio na swojej stronie internetowej.
• Internet Watch Foundation (gorąca linia w Wielkiej Brytanii) – za zgłaszanie nielegalnych treści online, takich jak obrazy przedstawiające wykorzystywanie seksualne dzieci.
• Narzędzie do usuwania raportu (linia podrzędna) – pomaga to dzieciom w wieku poniżej 18 lat usuwać nagie lub półnagie zdjęcia, które zostały udostępnione.

Od komentarzy zamieszczanych w mediach społecznościowych po sposób interakcji z ludźmi w grach wideo, pozytywne interakcje pomagają ludziom czuć się szczęśliwymi i bezpiecznymi w Internecie. Oznacza to również wywoływanie lub zgłaszanie zachowań, które nie są tak pozytywne.

Jeśli zobaczysz zastraszanie w Internecie lub w szkole (nawet jeśli nie masz pewności), pomóż ofiarom, zgłaszając to zaufanej osobie dorosłej lub na samej platformie.

I pomyśl o swoich słowach, zanim je skomentujesz lub wypowiesz. Jak poczuje się druga osoba, gdy usłyszy lub przeczyta to, co mówisz i jak to się odbije na tobie?

Zdrowe zachowania sprawiają, że ludzie czują się dobrze ze sobą. I sprawiają, że czujesz się dobrze ze sobą!

Wspieraj ludzi online, obserwując, polubiając, komentując ładne wiadomości i grając razem w gry wideo.

Ale zastanów się dwa razy, zanim skomentujesz negatywne wiadomości – obelgi, spamowanie, rzeczy, które mają poniżać ludzi – lub zanim zrobisz i udostępnisz zdjęcia bez zgody osób w nich (w tym nieznajomych).

Czy chciałbyś, aby losowe zdjęcie siebie zostało udostępnione osobom, których możesz nie znać?

Rozpoznaj, jak wygląda znęcanie się nad dzieckiem, abyś mógł temu zapobiec. Wszystko, co sprawia, że ​​inna młoda osoba czuje się niekomfortowo lub niebezpiecznie z powodu innej młodej osoby, może być znęcaniem się nad dzieckiem.

Uważaj i zgłaszaj wszystko, co Twoim zdaniem może być nadużyciem. Nawet jeśli masz wątpliwości, lepiej to zgłosić i się mylić, niż zignorować i mieć rację!

Wszystkie smartfony i aplikacje mają swoje własne ustawienia prywatności i bezpieczeństwa. Skonfiguruj je z zaufaną osobą dorosłą, aby poczuć się bezpiecznie w Internecie.

Utrzymuj konta prywatne, wyłącz ustawienia udostępniania obrazów, takie jak AirDrop, i skonfiguruj swoje kanały społecznościowe tak, aby wyświetlały tylko treści, które Cię interesują. Dowiedz się, jak zgłaszać i blokować rzeczy, które sprawiają, że czujesz się niebezpiecznie lub niekomfortowo.

Masz potężny głos, który może położyć kres wszystkim, co sprawia, że ​​Ty lub ktoś inny czujesz się niepewnie lub nieswojo.

Niektórzy martwią się, że nikt nie będzie słuchał lub że to tylko pogorszy sytuację, ale milczenie sprawi, że nic się nie poprawi. Upewnij się więc, że zgłaszasz wszystko — duże lub małe — i zgłaszaj to dalej.

Powiedz zaufanej osobie dorosłej, takiej jak rodzic, opiekun lub nauczyciel. Lub, jeśli nie czujesz się komfortowo, rozmawiając z kimś, kogo znasz, możesz zadzwonić / SMS / usługi wiadomości, takie jak Childline i Mieszanka rozmawiać z kimś anonimowym.