Dobrobyt dzieci i rodzin w cyfrowym świecie

Bycie online w świecie zapośredniczonym przez technologie cyfrowe przynosi znaczące korzyści dzieciom i młodzieży. Dostrzegają to już ci, którzy są zainteresowani ich dobrem – ich rodziny oraz profesjonaliści i społeczności, które ich wspierają. W rzeczywistości interakcja cyfrowa stała się niemal niezbędna dla uczestnictwa i postępu we współczesnym świecie, a rozwój tych umiejętności jest istotną częścią przygotowania do dorosłego życia.

Pandemia dała społeczeństwom możliwość odejścia od debat dotyczących „cyfrowego dobrostanu” w kierunku bardziej zniuansowanej koncepcji „dobrobytu w cyfrowym świecie”. „Cyfrowy dobrostan” oznacza dobrostan zapośredniczony cyfrowo jako odrębny i z wyraźnymi granicami. Z kolei „dobrostan w cyfrowym świecie” obejmuje skomplikowany świat, w którym nasze dzieci i młodzież dorastają i zmieniają się, i oferuje szereg możliwości.

Raport zawiera również cytaty autorów, Diane Thembekile Levine, Alison Page, Effie Lai-Chong Law i Michelle O'Reilly.

Cztery wymiary cyfrowego dobrobytu w rodzinach

Istnieje wiele sposobów definiowania i mierzenia dobrostanu. Czerpiąc z szerszej literatury i naszych rozmów z 31 osobami z różnych sektorów, proponujemy, aby cyfrowy wellbeing oceniać w czterech wymiarach, na które składają się:

• Dobrobyt rozwojowy
• Dobre samopoczucie emocjonalne
• Zdrowie psychiczne
• Dobrobyt społeczny

Niniejszy raport został opracowany i zweryfikowany poprzez przegląd literatury oraz konsultacje z interesariuszami reprezentującymi sektor edukacji, przemysł technologiczny, politykę, akademię, trzeci sektor, sektor mediów i władze lokalne. Internet Matters następnie przedstawił model rodzicom i nastolatkom w grupach fokusowych, aby zrozumieć jego dostępność, jak dobrze rezonują cztery wymiary i jak rozumieją, że ich dobre samopoczucie ma wpływ na ich cyfrowe życie.

Dzięki tym rozmowom okazało się, że istnieje pewna niepewność wokół terminu „dobre samopoczucie”, szczególnie w przypadku dzieci, które były gorzej używane. Istniało jednak szerokie zrozumienie zaangażowanych pojęć, a uczestnicy byli powszechnie w stanie rozpoznać pewien potencjalny wpływ cyfrowego świata na jednostki.
i dobrobyt rodziny. Ta faza badań przedstawiła również wczesne zrozumienie różnic obserwowanych w rodzinach w zależności od stylu rodzicielskiego i stosunku do technologii. Osoby, które mają bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące technologii cyfrowej
dostęp dla dzieci koncentrował się na regulowaniu czasu spędzanego przez dzieci przed ekranem, podczas gdy rodzice z łagodniejszym podejściem do korzystania z technologii zwykle mówili o prowadzeniu otwartych rozmów i pozytywnym angażowaniu się w cyfrowy świat swoich dzieci w większym stopniu.

W przypadku starszych nastolatków opisali swoje życie online jako skutecznie nieodłączne od ich życia niecyfrowego. Byli szczególnie świadomi możliwości, jakie daje, by być aktywnym obywatelem i angażować się w świat w sposób, jaki mogą zaoferować tylko media cyfrowe. Ogólnie rzecz biorąc, grupy te dały wystarczającą pewność, że istota tych czterech wymiarów jest słuszna z perspektywy osób, z którymi rozmawialiśmy bez znaczących pominięć.

Proces ujawnił odejście w szerszym krajobrazie od „cyfrowego dobrostanu” w kierunku „dobrego samopoczucia w cyfrowym świecie”. Ta subtelna zmiana stanowi wyzwania i możliwości dla tych, którzy chcą dokonać zmiany postaw i zachowań.

To pierwsze oznacza, że ​​dobrostan zapośredniczony cyfrowo jest odrębny, a zatem łatwiejszy do ukierunkowania poprzez interwencję. .

To ostatnie oznacza uznanie wielosystemowego kontekstu, w którym żyją dzieci i młodzież, i w którym złożoność należy uwzględnić w każdej jednostce analizy. Przyszłe fazy badań będą musiały znaleźć równowagę między pragmatyzmem potrzebnym do opracowania i realizacji interwencji – szczególnie dla rzadko słyszanych grup – a tą złożonością.