Jak dzieci postrzegają treści o charakterze seksualnym w Internecie?
Dzieci mogą być narażone na różnego rodzaju treści seksualne, w tym w Internecie pornografia lub obrazy o charakterze seksualnym tworzone przez młodzież (znane również jako „sexting”lub CSAM).
Kwestie te niekoniecznie są nowe; niektórzy z nas mogli doświadczyć tego w wyniku przypadkowej literówki w wyszukiwarce internetowej lub celowego wyszukiwania niegrzecznych słów z ciekawości.
Co mogą zrobić rodzice i opiekunowie?
Zastosowanie narzędzia kontroli rodzicielskiej i filtry, które pomogą zmniejszyć ryzyko narażenia dziecka. Jednakże ważne jest, aby zrozumieć, że narzędzia te są jedynie siecią zabezpieczeń i nie mogą zastąpić nadzoru ani bardziej praktycznych technik.
Buduj pozytywny i ciągły dialog
Seks i związki to często niewygodny temat do rozmów z dziećmi. Trudno określić, w jakim wieku można prowadzić takie rozmowy, a ponadto mogą pojawiać się realne obawy, że „zniszczy się” niewinność.
Są to jednak jedne z najważniejszych rozmów, jakie należy przeprowadzić. Możesz ich wesprzeć wcześnie dostosowane do wieku czaty na temat pornografii i zdrowe relacje.
Ekspozycja na treści o charakterze seksualnym jest często dezorientująca i niepokojąca. Dlatego ważne jest, aby od najmłodszych lat prowadzić rozmowy z dziećmi, aby miały poczucie, że mogą szukać wsparcia i rady. Unikaj używania określeń zawstydzających lub obwiniających, ponieważ strach przed karą może uniemożliwić dzieciom dostęp do pomocy
Rola szkół
Szkoły powinny rozmawiać z dziećmi na temat treści o charakterze seksualnym w ramach relacji odpowiednich do ich wieku i edukacji seksualnej (RSE). The Stowarzyszenie PSHEThe Forum edukacji seksualnej i Brytyjska rada ds. Bezpieczeństwa dzieci w Internecie (UKCCIS) udostępniają przydatne wskazówki dla szkół i uczelni dotyczące omawiania takich kwestii, jak pornografia i „seksting”.
Szkoły i rodzice często potrafią zaradzić niewłaściwym zachowaniom dzieci o charakterze seksualnym. Jednak niektóre przypadki mogą wymagać specjalistycznej porady i wsparcia. Ważne jest, aby szkoły posiadały jasne zasady i procedury mające na celu wspieranie dzieci, które wykazują problematyczne lub agresywne zachowania o charakterze seksualnym. Szkoły powinny mieć dostęp do lokalnych procedur i wsparcia; może to obejmować Lokalną Radę ds. Ochrony Dzieci, zespoły ds. profilaktyki i opieki społecznej.