Zachęcanie dzieci do rozmowy o tym, co udostępniają
Dzieci mogą niechętnie wpuszczać swoich rodziców do świata online. Czy są jakieś wskazówki, które mogą zachęcić dzieci do poczucia pewności, że ich rodzice mogą brać w tym udział?
Co robisz? - W zależności od tonu głosu pytanie to może być postrzegane jako wścibskie, ciekawe lub niegrzeczne.
Być może Gdybym zadał to pytanie z wykorzystaniem podejścia Marshalla Rosenberga i brzmiałoby to raczej jako prośba niż żądanie, być może bardziej prawdopodobne jest, że odpowiesz mi i prawdopodobnie poświęcisz trochę czasu na wyjaśnienie, dlaczego robisz to, co robisz.
Ludzie lubią opowiadać historie i angażować drugą osobę w to, co robią, ponieważ pomaga im to czuć (Zobacz, jak Dan Siegels nad tym pracuje), ludzie też lubią słuchać opowiadań.
W świecie interakcji cyfrowych często dzieci mogą być zaabsorbowane swoim urządzeniem lub aplikacją, a jako rodzice, gdy zadajemy pytanie „co robisz” lub „z kim rozmawiasz”, czasami mogą czuć się natrętne lub niegrzeczne. Dzieci nie zawsze chcą się dzielić czymś, co postrzegają jako swoje lub w ramach zajęć grupowych (wydaje się, że to „moi przyjaciele, a nie twoi”).
Jak więc podchodzisz do tego jako rodzic?
Po pierwsze, bądź ciekawy i nie wścibski (są różni i czują się bardzo odmiennie) i zadaj pytanie, które jest otwarte, uczciwe i podziela twoją intencję ich bezpieczeństwa. Może to wyglądać następująco:
„Zauważyłem, że jesteś zajęty / dobrze się bawisz / wyglądasz na zmartwionego / chowasz swój telefon i zastanawiałem się, co możesz robić? Nie chcę ci przeszkadzać, jestem zainteresowany i chciałbym zapewnić ci bezpieczeństwo”
Przygotuj się na nie. (Twoje pytanie może być niespodzianką)
Jeśli tak, spróbuj ponownie za chwilę.
Nie ma na to przepisu, więc cierpliwość, zrozumienie i składanie próśb, a nie wymagań są prawdopodobnie najlepszymi składnikami do użycia.
