Jak przygotować moje dziecko do odpowiedzialnej gry online

Ala jest mamą dwójki nastolatków. Wspomina pierwszą konsolę do gier w swojej rodzinie, „prezent na 8. urodziny mojego syna”, który ma teraz 17 lat. Konsolą ich rodziny była Wii U i prezent od przyjaciela rodziny. Podobnie Marie, mama 13-letniego i 8-letniego syna, mówi, że ich pierwszą konsolą była Wii. „Zazwyczaj gramy całą rodziną” — mówi. „To była naprawdę dobra zabawa”.

Jak wyglądały przygotowania?

„Jeśli chodzi o konfigurację konsoli”, mówi Ala, „nie miałam żadnego doświadczenia”. Mówi jednak, że postępowała zgodnie z instrukcjami Nintendo dołączonymi do pudełka. „Były dość proste i łatwe do naśladowania”. Przewodnik, którego przestrzegała, wskazywał również inne zasoby, z których mogła skorzystać w celu uzyskania dodatkowego wsparcia.

Ala mówi, że w wieku 8 lat jej syn był za młody, aby korzystać z konsoli bez zabezpieczeń. „Zaczęliśmy od ograniczenia gier, które nie były odpowiednie dla jego wieku, w tym wszystkich, które miały ocenę 12+, aby nie mógł ich pobrać na swoje konto. Naszym priorytetem na tym etapie była przede wszystkim ochrona naszego syna przed nieodpowiednimi materiałami”.

Marie, której rodzina później zainwestowała w Xboxa, mówi, że skonfigurowanie obu konsol było dla niej również dość łatwe. Jednak w przypadku Wii, mówi, grali tylko w gry offline, podczas gdy Xbox „był zupełnie inny”.

„Postanowiliśmy założyć konto Xbox Live na nazwisko mojego męża” – mówi. Choć mieli pewne obawy dotyczące bezpieczeństwa online, bardziej martwili się o rodzaje gier, w które mogliby grać jej synowie. „Wtedy pomyślałam, że powinno być dość łatwo monitorować, ponieważ zawsze możemy zobaczyć i usłyszeć, co jest grane”.

„Łatwo się martwić”, mówi Ala, „ale myślę, że jest wiele korzyści z grania w gry wideo”. Niektóre z tych korzyści, jak mówi, obejmują rozrywkę, rozwiązywanie problemów i kreatywność. „Mógł też grać z przyjaciółmi, co wywołało wiele rozmów”.

Gdy jej syn dorósł, Ala mówi, że mogła zauważyć wzrost znaczenia socjalizacji. „Wzywa [swoich przyjaciół] do konsoli do gier i razem grają w gry”. Wspomina czas, gdy jej syn i jego przyjaciele pokonali bossa w jednej z gier, w które grali, i jak bardzo byli podekscytowani.

Marie się zgadza. „Mój pasierb gra online ze znajomymi, więc granie przynosi realne korzyści społeczne”. Dodaje, że jej synowie używają gier wideo, aby się zrelaksować, i widzi, jak gry pomagają „budować umiejętności rozwiązywania problemów”. Młodsze dziecko Marie również ma SEN, „więc pomaga to również rozwijać umiejętności motoryczne”.

Jeśli chodzi o ryzyko, zarówno Ala, jak i Marie martwią się o nieodpowiednie treści i osoby, z którymi ich dzieci rozmawiają online. Marie mówi, że zauważyła, że ​​jej starszy syn bawi się z nieznajomymi, „używając nieodpowiedniego języka i będąc dość agresywnym”. Ala rozmawiała z obojgiem swoich dzieci o „ryzyku związanym z kontaktami z nieznajomymi online i dostępem do materiałów, które nie są odpowiednie”.

Marie ustala również limity dotyczące „pory dnia, w której mogą korzystać z konsol i czasu, przez jaki mogą grać”. Mówi, że pomaga jej to nadążać za wyzwaniami.