- „Zaburzenia gier charakteryzują się ciągłym lub powtarzającym się zachowaniem w grach…” przejawiającym się w:
„Zaburzona kontrola nad grami”
- „Zwiększenie priorytetu gier w takim stopniu, w jakim gra ma pierwszeństwo przed innymi życiowymi zainteresowaniami i codziennymi czynnościami”
- „Kontynuacja lub eskalacja gier pomimo wystąpienia negatywnych konsekwencji”.
Wszystkie trzy objawy muszą być ciężkie, więc „powodują znaczne upośledzenie życia osobistego, rodzinnego, społecznego, edukacyjnego, zawodowego lub innego ważnego obszaru funkcjonowania”. Ponadto wzorzec zachowań powinien być „zwykle widoczny w okresie co najmniej 12 miesięcy, aby można było przypisać diagnozę ”.
Jak widać z powyższych kryteriów. Aby wpaść w tę kategorię „zaburzenia gry” (nie używają terminu „uzależnienie od gier”), musisz znaleźć się na krańcu spektrum zachowań. Dotyczy to niewielkiej części populacji.
Warto również zauważyć, że jest to kategoria zachowań uzależniających, a nie kategoria używania sąsiednich substancji. Wskazuje to na różnicę między zachowaniami uzależniającymi od gier wideo a uzależniającymi substancjami, takimi jak alkohol, nikotyna i kofeina. Poziom dopaminy dostarczanej przez grę wideo jest na równi z jedzeniem pizzy, a nie innych uzależniających substancji.
Chociaż istnieją naukowe kontrowersje i spory co do naukowych podstaw włączenia nowego zaburzenia gry do kryteriów WHO, to jego dokładne postrzeganie może pomóc w rozróżnieniu między dziećmi, które zbyt często lubią grać, a tymi, które wykazują klinicznie uzależniające zachowanie. Co ważne, umożliwia to rodzicom rozważenie szerszych przyczyn zachowań i poszukiwanie odpowiedniej pomocy.
Rodzicielstwo bez medykamentów
Podczas gdy skrajna diagnoza zaburzeń w grach jest mało prawdopodobna dla twojego dziecka, oferuje pomocny język do określenia, kiedy dzieci zbaczają z przyjemności i zapalają się do grania w mniej zdrowe wzorce. Podczas gdy dzieci, które nie przestaną się bawić w porze obiadowej, z pewnością nie cierpią na zaburzenia, są bardziej podekscytowane nowymi przyjaźniami i przygodami, rodzice powinni mieć oko na każde dziecko, które zaniedbuje relacje, ćwiczenia, pracę w szkole i osobiste higiena na korzyść grania w gry.
Konieczna jest jednak ostrożność, aby zapewnić najlepszą obsługę dzieci. Istnieje niebezpieczeństwo, przy tak przerażającym i konkretnym mówieniu o zaburzeniach gier wideo, że rodzice zbyt szybko zakładają, że nawyki dzieci związane z grami są raczej problemem medycznym niż rodzicielskim. Czytając alarmujące nagłówki, łatwo jest pomylić nadgorliwy entuzjazm i zapaloną radość z zaburzeniami klinicznymi. Musimy ostrożnie używać tych ekstremalnych etykiet, aby nie trywializować innych problemów zdrowia psychicznego.
Zamiast szukać profesjonalnej pomocy medycznej dla dziecka, które zbyt często gra w gry, lepiej angażować się w gry i kierować nimi. To pozwala ci zrozumieć, czy jest coś innego w ich życiu, co dotyczy po prostu gry. Nie ma lepszego lekarstwa na przywrócenie równowagi w życiu twojego dziecka niż twoja obecność i wspólne rozumienie, które to generuje.
Moc gry
Graj razem i aktywnie znajdź różnorodne gry dla swojego dziecka. Takie podejście, zwłaszcza jeśli rozpoczęto je w młodym wieku, zapewni bezpieczeństwo i rozsądność gry dla zdecydowanej większości młodych ludzi.
Graj w gry, aby doświadczyć ich z pierwszej ręki. Zapewnia to nie tylko dostęp do wyobraźni i twórczych światów, którymi cieszą się twoje dzieci, ale także pozwala zrozumieć, dlaczego nie chcą przestać się bawić.
Znajdź czas na rozmowę z dzieckiem o grach wideo. Świat ich ulubionej gry wideo to nie tylko sama gra, ale także społeczność innych graczy, badania online i oglądane strumieniowo filmy.
Zabawa jest potężną pozytywną siłą w życiu twojego dziecka. Sytuacja w grze wideo jako część życia rodzinnego pozwala dzieciom doceniać je razem z innymi zajęciami, a nie czymś oddzielnym, co odciąga ich od rodziny.
Tymczasowe limity
Tam, gdzie czas na grę stał się problemem, wprowadzenie automatycznych limitów może dać tobie i Twojemu dziecku oddech, aby przywrócić równowagę. Nie należy ich postrzegać jako długoterminowego rozwiązania, ponieważ ważne jest, aby dzieci uczyły się mediować swój czas gry bez nadzoru rodziców, aby miały zdrowe nawyki.
Możesz użyć ustawień konsoli do gier, smartfona i tabletu. Istnieją również ustawienia ograniczające grę online na większości routerów internetowych. Możesz użyć urządzenia takiego jak Circle, które umożliwia sterowanie wieloma urządzeniami za pomocą jednej prostej aplikacji.
Jednak osiągniesz to, wykorzystaj to jako okazję do porozmawiania z dzieckiem o odpowiedniej zabawie. Wspólne ustalanie limitów, wraz z ich wkładem, jest dobrym krokiem w kierunku przyjęcia przez nich odpowiedzialności za to, jak chcą spędzać czas. Oznacza to również, że gdy skończy się czas, a system automatycznie zatrzyma się, jest to limit, który akceptują i rozumieją.
Profesjonalna pomoc
Jeśli te kroki nie pomogą i nadal będziesz identyfikować swoje dziecko jako spełniające kryteria WHO dotyczące zaburzeń w grach, ważne jest, aby uzyskać profesjonalną pomoc. „Zaburzenia gier” lub „uzależnienie od gier” w Google wkrótce ujawnią strony internetowe i organizacje, które chcą przyciągnąć interesy od zmartwionych rodziców. Istnieje coraz więcej takich specjalistycznych usług uzależnienia od gier, które są drogie i nie posiadają szerokiej wiedzy klinicznej.
Ważne jest, aby znaleźć profesjonalną pomoc, która jest zarówno holistyczna, jak i ma empirycznie uzasadnione leczenie. Podczas gdy kliniki uzależnienia od gier, grupy na Facebooku, obozy detoksykacyjne i sieci rodziców entuzjastycznie oferują pomoc, niebezpieczeństwo polega na tym, że koncentrowanie się wyłącznie na nawykach gry może maskować inne problemy.
Najlepszym działaniem jest wizyta u lekarza rodzinnego, który może udzielić odpowiedniej porady medycznej. Może to mieć na celu identyfikację zaburzeń gry zgodnie z zaleceniami WHO, ale równie dobrze może zidentyfikować inne istniejące problemy jako rzeczywistą przyczynę efektów, które widzisz w grach twojego dziecka.
Zasoby do wsparcia
W celu uzyskania wsparcia i dalszych informacji na temat zdrowego grania przydatne są następujące zasoby, do których się przyczyniam lub które rodziny:
