Szacuje się, że około 1 u osób samookaleczających się 10 (źródło: Royal College of Psychiatrists), ale jest to prawdopodobnie niedocenianie, ponieważ wiele osób nie szuka pomocy w samookaleczeniu, wstydzi się, a nawet nie próbuje ukryć.
Ja, podobnie jak większość psychologów pracujących z młodymi ludźmi, w ciągu ostatnich kilku lat zaobserwowałem coś w rodzaju normalizacji w celu samookaleczenia, przy czym więcej młodych ludzi dyskutuje o tym lub napotykało go w grupach przyjaźni.
Po części dlatego, że moim zdaniem ma to związek z faktem, że choroby psychiczne mają „zaraźliwy” element, przez który uwrażliwiamy się na to, jak się czują inni i jeśli mamy skłonność do podobnych uczuć, próbujemy sobie z nimi poradzić, tak jak ci wokół nas, nawet jeśli ich mechanizm radzenia sobie jest wadliwy lub nieskuteczny.
Czym jest samookaleczenie cyfrowe?
W ostatnich latach, wraz z pojawieniem się internetu i mediów społecznościowych, wiele kwestii związanych z tożsamością, interakcjami społecznymi i rzeczywiście zdrowiem psychicznym zaczyna być odgrywanych online. Jedną z rzeczy, które zaczynam dostrzegać, jest coś, co nazywam „cyfrowym samookaleczeniem”. Ma wszystkie znamiona samookaleczenia, ponieważ osoba, która ją odtwarza, jest w stanie wysokiego stresu emocjonalnego i wewnętrznego zamieszania - czuje się odizolowana, bezsilna i poza kontrolą.
Ale zamiast szukać ostrza, zwracają się do świata online, aby zaprosić innych do emocjonalnego przecięcia się przez nie. Jest to tak nowe zjawisko, że podczas kilku spotkań, które odbyłem z kolegami, nie ma prawdziwego konsensusu co do tego, co widzimy, ale kilka tematów, które moim zdaniem są istotne, to:
Potwierdzenie bólu: ważne jest, aby postrzegać ból, ponieważ sprawia, że wydaje się on prawdziwy i wart uwagi - dotyczy to również samookaleczenia fizycznego, w którym zdolność do widzieć ból zawiera, uspokaja i sprawia, że jest bardziej realny / łatwiejszy do opanowania.
Potrzeba zapewnienia kontroli: uczucia nie są faktami, ale to nie powstrzymuje nas od chęci zrozumienia negatywnych uczuć, które posiadamy o sobie - w konsekwencji jadowity, który zaprasza się ze świata online, może być próbą nadać sens bolesnym emocjom, które odczuwają.
Próba bycia wysłuchanym: nawet jeśli słuchający są negatywni i okrutni, fakt, że ktoś słucha, może paradoksalnie być komfortowy.
Jak możesz pomóc jako rodzic?
Może to być bardzo denerwujące, jeśli rodzice podejrzewają, że ich dzieci przechodzą przez to. Jak w przypadku wszystkich problemów zdrowotnych, im szybciej zaczną mówić o tym i szukać wsparcia, tym lepiej. Wyjaśnij, że emocje przychodzą i odchodzą, a nawet gdy są najbardziej bolesne, nie trwają wiecznie, dlatego ważne jest, aby nauczyć się je zwalczać w zdrowy sposób - czy to poprzez rozpraszanie się innymi zachowaniami lub czynnościami, czy też rozmawianie o tym.
Staraj się nie być krytyczny ani osądzać, zamiast tego zachęć ich, aby poinformowali cię, kiedy mają ochotę na samookaleczenie, abyś mógł im pomóc - na koniec, jeśli uważasz, że potrzebujesz dalszego wsparcia i wskazówek, porozmawiaj z lekarzem rodzinnym i poproś o skierowanie na zarejestrowany terapeuta lub są miejsca, w których możesz udzielić tobie i naszej rodzinie profesjonalnego wsparcia online, np Selfharm.co.uk - projekt poświęcony wspieraniu młodych ludzi dotkniętych samookaleczeniem lub Wsparcie w zakresie samookaleczeń który zapewnia usługi tekstowe i e-mailowe dla młodych kobiet, telefon zaufania dla kobiet, które dokonują samookaleczeń, w każdym wieku, ogólnokrajowe listy wsparcia dla samookaleczeń i narzędzia samopomocy.
