Ondersteunen van docenten bij kwesties van online veiligheid

Docenten hadden vaak het gevoel dat ze een te reactieve benadering hadden om online veiligheidsproblemen aan te pakken, gebaseerd op het aanpakken van problemen met studenten zodra ze zich voordeden. Dit wekte zorgen bij docenten, die het gevoel hadden dat ze constant op achterstand stonden en het moeilijk vonden om online veiligheid de tijd te geven die nodig was om problemen te voorkomen. Een gebrek aan kennis van online platforms en acties van studenten verergerde dit probleem ook voor docenten.

Sommige leraren verklaarden dat ze zich op hun gemak voelden bij het onderwijzen van online veiligheid, maar dat ze zich minder toegerust voelden om met pastorale problemen om te gaan toen ze zich voordeden. Dit kan te wijten zijn aan onzekerheid over welke kwesties onder de bevoegdheid van de school vallen en hoe onderwerpen zoals seksuele of gewelddadige inhoud op een leeftijdsgeschikte manier kunnen worden besproken.

Bovendien kan de constante verandering in het socialemedialandschap het moeilijk maken om up-to-date te blijven. Dit, gecombineerd met de unieke aard van de meeste gevallen, maakte het moeilijk om schoolbreed beleid vast te stellen om hun aanpak te sturen.

Een groot deel van degenen die middelen rechtstreeks met kleinere groepen studenten gebruikten, gebruikte de materialen vaker - op termijn in plaats van op jaarlijkse basis - in vergelijking met het gebruik ervan in de klas. Dit kan worden toegeschreven aan het reactieve karakter van online veiligheidsvoorzieningen, waarbij pastorale problemen die studenten ervaren, leiden tot meer gerichte discussies.

De algehele kwaliteit van de huidige bronnen werd als gemiddeld beoordeeld. Dit gebrek aan een duidelijke positieve respons geeft aan dat leraren vonden dat er ruimte was voor verbetering met betrekking tot de kwaliteit van de beschikbare middelen.