Verhuizen naar middelbare school

Op deze leeftijd vind ik het heel belangrijk, natuurlijk, als ze naar de middelbare school gaan, als ze naar een school gaan die wat verder weg is, als ze zelf de bus moeten nemen, wat onze dochter deed, dus we voelden ons veiliger wetende dat ze, weet je, ons kon bellen als ze dat nodig had. We wilden niet meteen een smartphone, omdat we dachten dat ze gewoon contact met ons moest opnemen, om contact met ons te kunnen opnemen. Dus kochten we een van de kleine bakstenen telefoons. Het was geen smartphone. Ze raakte er echt overstuur van, omdat ze het gevoel had dat ze gepest zou worden door andere leerlingen op deze nieuwe school.

Ik denk dat telefoons absoluut alles wat met mode te maken heeft, hebben ingehaald, weet je, ze willen altijd nog steeds dat nieuwere, het nieuwste model omdat het wordt gezien als een statussymbool dat je de beste telefoon hebt. Toen Amber net begon met haar middelbare school, gingen we voor een introductie, dus alle ouders van de nieuwe Year Sevens gingen en, weet je, de schooldirecteur hield uiteraard een toespraak voor ons allemaal, en toen spraken een paar andere leerlingen, eerdere leerlingen. En toen ging het derde ding helemaal over online veiligheid. Dus ik was echt blij dat dat eigenlijk als heel belangrijk werd gezien toen ze naar de middelbare school gingen en ze deze nieuwe vriendengroepen hebben, en ze moeten, er is deze druk van, weet je, direct op de berichten moeten reageren, en het is vrijwel voornamelijk gebaseerd op sociale media.

Soms pakten we haar telefoon af, wat voor complete chaos zorgde. Achteraf gezien denk ik niet dat dat echt de juiste manier was om te doen. Dus ik zou het waarschijnlijk anders doen met Jacob, meer met hem praten over het onderwerp in plaats van de stress waar Amber onder leed toen we haar telefoon afpakten, omdat ze de connectie met al die mensen waarmee ze net bevriend was, kwijtraakte.

We praten met onze kinderen over wat ze online doen, maar we kunnen ze alleen maar leren hoe ze veilig kunnen zijn, ze duidelijk maken dat wat ze online zetten voor altijd blijft. Er zijn veel middelbare scholen die ze volledig verbieden. Er zijn veel middelbare scholen die ze toestaan ​​om ze altijd bij zich te hebben. Er zijn middelbare scholen die ze toestaan ​​om foto's van het bord te maken zodat ze hun huiswerk kunnen maken. Ik denk dat alle middelbare scholen hetzelfde moeten zijn, want weet je, we hebben hier zeven middelbare scholen, allemaal met een ander beleid over telefoons. Ik denk dat dat op zichzelf al een beetje wrijving veroorzaakt tussen de kinderen.

Dit was nieuw voor haar, dit was nieuw voor ons als ouders, want weet je, ze is ons oudste kind, dus we gingen hier ook de eerste keer doorheen. Dus, dat is waar, weet je, Internet Matters ons echt heeft geholpen. Het staat er allemaal in, dus het is echt nuttig, en het is, weet je, leeftijdsgebonden informatie, dus het is afgestemd op die leeftijd, en het heeft ons echt geholpen om beperkingen in te stellen en, weet je, locatiediensten en in-app aankopen of dingen als die te stoppen waar ik eerlijk gezegd geen idee van had.

Ik begon vooral met het gebruiken van social media toen ik ongeveer 12 was. Veel mensen hadden ze, en het is gewoon iets wat de meeste mensen hadden. Social media kwam toen ik op de middelbare school zat, maar veel mensen maakten vrienden die niet in de buurt woonden, letterlijk in andere provincies, in een ander land. En ik had dat pas toen ik wat ouder was. Het voelde een beetje alsof ik ze miste, maar toen ik het eenmaal had, was het prima.

Ik denk dat we een paar gesprekken hebben gehad over het hebben van een, en verantwoordelijkheden, om er geen misbruik van te maken en, zoals, domme dingen delen die ik heb, maar ik weet niet, dat soort dingen, en praten met goede vrienden in plaats van constant te proberen te praten met vrienden die niet in de buurt wonen, want dat deed ik vroeger nogal vaak. Met de tijd, als het schooldag is, moet ik, en ik weet dat ik voor 11:00 uur naar bed moet, anders kan ik niet goed slapen.

Ik gebruik internet niet zo vaak, zoals Safari of Google. Normaal gesproken gebruik ik apps als Snapchat het meest, en ik praat daar met mijn vrienden of ik bel mensen met Instagram, en dat is waarschijnlijk het tweede sociale medium dat ik gebruik, met mijn oude YouTube-kanaal. De reden waarom ik alle video's heb verwijderd, is omdat mensen er in jaar zes behoorlijk slecht over begonnen te doen. Iedereen zag dat ik er was, ik ben een YouTuber, maar zodra ik naar de middelbare school ging, was het alsof iedereen me haatte en iedereen me belachelijk maakte. Dus daarom heb ik het verwijderd. Ik heb nog steeds een kanaal, maar ik heb er geen video's meer op staan, en ik zou het waarschijnlijk niet nog een keer doen. En ik heb het niet gedaan, ik voelde me niet echt boos dat ik ze had verwijderd. Het is gewoon dat ik ze niet echt op die site wilde hebben vanwege die hele situatie.

De online wereld en de echte wereld zijn twee totaal verschillende dingen, omdat je gewoon alles kunt doen, terwijl je dat in de echte wereld niet echt kunt. Je kunt alles zoeken en je kunt er, ja, gewoon alles op doen. En het is op veel verschillende manieren nuttig. Op school gebruiken we normaal gesproken Google, maar veel websites zijn geblokkeerd, dus YouTube, je kunt YouTube op mijn school niet gebruiken. Je kunt op sommige scholen, de meeste websites zijn geblokkeerd, bijvoorbeeld ook gamewebsites. We hebben ook mensen gehad die er met ons over spraken. Het zijn gewoon de basisdingen, zoals het niet prijsgeven van persoonlijke informatie en, zoals, ervoor zorgen dat je weet met wie je praat en je kunt proberen te zien met wie je praat.

Wat betreft ouders van kinderen in groep 6 die overgaan naar groep 7, denk ik dat het echt belangrijk is dat ouders altijd erkennen dat hun kinderen naar een andere omgeving gaan, een andere school, en vaker wel dan niet, een veel grotere school. Wat vaak kan gebeuren in groep 7 is dat de kinderen nieuwe relaties en nieuwe vriendschappen kunnen aangaan met kinderen van andere scholen, en eigenlijk zien we vrij regelmatig dat hun voormalige vrienden, met wie ze in groep 6 hechter waren, daar misschien behoorlijk boos over zijn. En dit nieuwe soort glimmende online platform kan een plek zijn waar ze die afkeer en die boosheid laten zien, en dat kan ook enorme problemen op scholen opleveren.

De manier waarop ze op de basisschool werken, is vaak heel, heel anders dan hoe ze op de middelbare school zullen werken. Kinderen zullen iets meer vrijheid krijgen in hoe ze met elkaar omgaan, met grotere leeftijdsgroepen. Het gaat erom ervoor te zorgen dat kinderen daar klaar voor zijn, en de overgang van jaar 6 en jaar 7, ervoor te zorgen dat kinderen absoluut voorbereid zijn op de volgende stap en weten wat ze kunnen verwachten. Maar het gaat er ook om dat ouders, school en de kinderen samenwerken om ervoor te zorgen dat ze weten wat de juiste beslissingen zijn om online te nemen om veilig te blijven.

Ik denk dat ouders zich bewust moeten zijn van en op moeten letten, voor mij, het gaat om telefoongebruik. Ik denk dat het meeste internetgebruik voor kinderen, met name de onderbouw van de middelbare school, jaar 7 en 8, op mobiele telefoons of tablets zal zijn. Ik denk dat ouders van kinderen in jaar 6 hun kinderen kunnen voorbereiden op jaar 7 door open en eerlijke gesprekken te voeren over verwachtingen van, en hoe dat eruitziet binnen het huis. En vaak zie je dat dat soort verbanden heeft met verwachtingen van gedrag thuis, nietwaar, en wat belangrijk is, is dat het voor mij gaat om twee regels: wees aardig en werk hard. En als mensen dat breed online kunnen doen, is dat een groot deel van de dingen. Maar het gaat ook om veiligheid, en ik denk dat het fantastisch belangrijk is dat ouders erkennen dat internet, hoewel het kansen biedt, ook risico's met zich meebrengt. Wat ik zou willen zien als schoolhoofd van een school voor mijn kinderen in groep 7, is dat ze goed op de hoogte zijn van de kansen die internet biedt in hoe de volgende fase van hun opleiding eruit gaat zien, en hoe dat er online uit zal zien. Maar ook welke bedreigingen internet met zich mee kan brengen. Als leraar zie ik dat veel van de strijd en de problemen rond pesten en gedragsproblemen voortkomen uit het gebruik van apps en sociale media. Ons schoolbeleid om kinderen online veilig te houden is niet zomaar een extraatje. Het is niet zomaar een stukje papier dat op de website staat, dat daar staat omdat het daar moet staan. Het is iets dat echt leeft en ademt door de waarden die we als academie hebben. We staan ​​geen mobiele telefoons toe op school. Waar ze gezien worden, worden ze tot het einde van de dag in beslag genomen, en de kinderen zullen ze aan het einde van de dag oppakken. Binnen het klaslokaal zien wij als school nog geen noodzaak om mobiele telefoontechnologieën in te zetten.

Mijn top drie tips voor ouders om hen te helpen een actieve rol te spelen in het digitale leven van hun kind, zijn niet, ten eerste, een open en eerlijke relatie met je kind. Als dingen online niet goed gaan, gaat het erom dat aan te pakken en het recht te zetten. Het tweede wat ik als ouder zou doen, is toegang hebben tot, vooral de jongere, jongere kinderen, zodat ik toegang heb tot hun telefoon of tablet, niet om rond te snuffelen, maar om in te checken, om te beschermen en om ervoor te zorgen dat elk kind in de toekomst absoluut veilig is. En de derde tip die ik zou geven, is om samen te werken met de school van je kind. Wat echt belangrijk is voor ouders en scholen om te erkennen, is dat we allemaal het beste willen, en het gaat om samenwerken, en alleen door samen te werken om kinderen online veilig te houden waar we dat absoluut doen.