Online kind-op-kind misbruik
Tips voor docenten en scholen
Nu de meeste kinderen en jongeren in hun vrije tijd apparaten gebruiken, is online kindermisbruik steeds gebruikelijker geworden. We hebben deze tipsgids gemaakt met inzichten van online veiligheidsexpert Karl Hopwood en psycholoog Dr. Linda Papadopoulos om opvoeders te helpen kindermisbruik te begrijpen en hoe ze ermee om moeten gaan als het gebeurt.
Wat is kindermishandeling?
Kind-op-kindmishandeling is wanneer een kind of jongere schade toebrengt aan een ander. Dit kan op school, online of in andere sociale situaties zijn. KCSIE (Keeping Children Safe in Education) noemt deze vormen van kind-op-kindmishandeling, hoewel het veel dingen kan zijn:
- Pesten (inclusief cyberpesten, op vooroordelen gebaseerd en discriminerend pesten)
- Misbruik in intieme persoonlijke relaties tussen kinderen
- Fysiek misbruik
- Seksueel geweld en seksuele intimidatie
- Consensueel en niet-consensueel delen van naakt- en semi-naaktbeelden
- Iemand ertoe brengen om zonder toestemming seksuele handelingen te verrichten
- Upskirt (een foto maken onder iemands kleding zonder hun toestemming)
- Initiatie/ontgroening type geweld en rituelen.
Tips voor leerkrachten en school om met kind-op-kind-mishandeling om te gaan
Blijf op de hoogte
Leerkrachten en schoolpersoneel moeten op de hoogte zijn van de verschillende vormen van kind-op-kind-mishandeling en gelegenheid hebben om over specifieke gevallen te praten.
Alles melden
Het is belangrijk om zelfs de kleinste zorgen die u heeft te melden/loggen. Hoewel het misschien onbeduidend lijkt, kan het cruciaal zijn als het wordt gezien als onderdeel van een groter geheel of een gedragspatroon over een langere periode. De DSL (Designated Safeguard Lead) zal het overzicht hebben waar veel (inderdaad de meeste) andere medewerkers dat niet hebben.
Neem studentenrapporten serieus
Leraren en scholen moeten steun bieden aan incidenten die buiten de schoolomgeving hebben plaatsgevonden en ook een houding aannemen van "het zou hier kunnen gebeuren". Het is belangrijk om kindermishandeling niet af te doen als "geklets" of "onderdeel van het opgroeien" of "gewoon een grapje maken" of "jongens die jongens zijn". Dit wordt duidelijk benadrukt in KCSIE en het is cruciaal dat jongeren niet de indruk krijgen dat dit de mening is van de school of het personeel. Iedereen moet duidelijk weten dat hun zorgen serieus worden genomen.
Creëer een veilige ruimte
Vergeet niet dat het voor kinderen en jongeren ontzettend moeilijk kan zijn om over kindermishandeling te praten. Daarom moeten scholen er alles aan doen om veilige ruimtes te creëren waar jongeren kunnen praten over wat hen is overkomen. Wees duidelijk over het proces, doe geen beloftes om wat ze je vertellen geheim te houden als er zorgen zijn over de veiligheid, maar leg uit wat er gebeurt als iemand kindermishandeling onthult.
Houd leerlingen op de hoogte
Meldingsroutes zijn van cruciaal belang en jongeren moeten weten wat er beschikbaar is. Naarmate ze ouder worden, zijn ze minder geneigd om met een ouder/verzorger of leraar te praten en zijn ze meer geneigd om er zelf mee om te gaan. Scholen dienen mogelijke meldroutes duidelijk te signaleren:
- Een nationaal meldpunt (gerund door het Britse Safer Internet Centre) dat is ontworpen om iedereen ouder dan 13 jaar te helpen bij het melden van schadelijke online-inhoud
- Internet Watch Foundation (Britse hulplijn) voor het melden van illegale online-inhoud, zoals afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen
- Rapport Verwijder Tool, die kinderen onder de 18 helpt om naakt- of halfnaakte afbeeldingen te verwijderen die zijn gedeeld
- De Mix, waarmee jongeren anoniem met iemand kunnen praten als ze extra ondersteuning nodig hebben.
Meer ondersteunende bronnen
Krijg ondersteuning bij online problemen
Creëer uw toolkit voor persoonlijk advies over de problemen waarover u zich zorgen maakt, zodat u uw kind kunt beschermen.