Experts Karl Hopwood en Catherine Knibbs bespreken de effecten van online technologie op de geestelijke gezondheid van kinderen en jongeren, met name hoe technologie gevoelens van eenzaamheid kan beïnvloeden. Kijk wat u kunt doen om kinderen te ondersteunen die deze gevoelens kunnen ervaren.
Het vinden van de juiste balans is essentieel bij het beheren van de online activiteiten van kinderen
Het zijn voor iedereen een paar uitdagende jaren geweest. Technologie heeft een belangrijke rol gespeeld en velen zouden beweren dat het leven zonder technologie nog moeilijker zou zijn geweest. Toch horen we vaak de zorgen van ouders en leerkrachten over kinderen en jongeren die ondergedompeld zijn in technologie en nauwelijks opkijken van hun apparaten.
Voor sommigen is hun connectie met technologie, of het nu een social media platform is of een online game die ze spelen, een integraal onderdeel van hun sociale leven. Het is hoe ze omgaan met vrienden, meningen delen, plannen maken en contact houden. Voor anderen kan het echter een meer eenzijdige ervaring zijn waarbij ze inhoud consumeren, maar niet echt op een zinvolle manier met anderen omgaan.
Evenwicht is hier de sleutel - ouders moeten ervoor zorgen dat, hoewel er een plaats is voor online activiteit, deze moet worden afgewisseld met andere dingen die offline gebeuren, die ook verbindingen en mogelijkheden bieden om met anderen te communiceren en te communiceren.
Ouders moeten ook het goede voorbeeld geven en bij het gebruik van apparaten het gedrag modelleren dat ze graag bij hun kinderen zouden zien. Te veel jongere kinderen praten aan de eettafel over een verbod op mobiele telefoons om vervolgens uit te leggen dat hun ouders regelmatig de regel overtreden en dat niemand met ze praat.
Technologie kan een zeer positief effect op ons allemaal hebben, maar het moet zorgvuldig worden beheerd. Als kinderen jonger zijn, betekent dat regels en grenzen totdat ze in staat zijn om dingen zelf te regelen.
Kinderen helpen gezonde verbindingen op te bouwen in een hyperverbonden wereld
Er wordt vaak gezegd dat we in een hyperverbonden wereld leven, met mensen binnen handbereik met slechts een klik verwijderd. Maar zelfs met zoveel mensen tot hun beschikking kunnen kinderen en jongeren zich nog steeds eenzaam voelen.
Onze connecties (soms 'banden' genoemd) met mensen zijn hoe we ons emotioneel en psychologisch gezond voelen. Wanneer we relaties hebben die goed voelen, kan dit ook een positieve invloed hebben op onze fysiologie. Ze kunnen ons letterlijk helpen een goed gevoel.
Als we echter kijken naar wat een 'goede' relatie is of, in de digitale ruimte, onze online vrienden, zijn we op zoek naar een aantal dingen die de echte wereldversies weerspiegelen, namelijk: wederkerigheid, rapport, delen, vriendelijkheid en een het gevoel hebben dat we door de ander worden gezien en gehoord.
Technologie helpt kinderen voelen digitaal verbonden, maar vriendschappen vereisen de verbinding zijn en het verbinden door gebruik te maken van bovenstaande vaardigheden. Sommige kinderen zijn hier beter in dan anderen en als ze niet zo goed zijn, of het gevoel hebben dat de ander niet 'hun deel' doet, kan dit ertoe leiden dat ze zich afgewezen, geïsoleerd en eenzaam voelen. Het doet pijn.
Wat wij 'interpersoonlijke' relaties noemen, kunnen worden geholpen door de volwassenen die luisteren naar hoe onze kinderen met elkaar praten, samen spelletjes spelen of reageren op dingen die online worden gedeeld. We kunnen hen leiden door de zogenaamde Gouden Draad te volgen: doe anderen zoals je wilt dat anderen jou aandoen.
Dit betekent dat u als volwassene hen kunt helpen hun connecties en gesprekken te reguleren en ook het goede voorbeeld te geven. Kinderen die zich eenzaam voelen, hebben pijn en hebben onze vaardigheden als volwassenen nodig om hen te helpen leren wat wij 'geven en nemen' noemen; dat vriendschappen psychologisch gezien hun gewicht in goud waard zijn, dus als je voor ze zorgt, kunnen kinderen blijven gekoppeld blijven en dit voelt goed.
