Of het nu gaat om het vergroten van hun streak op Snapchat of het bijpraten met vrienden op Facetime, sociale media hebben de manier veranderd waarop kinderen online communiceren en delen. Om kinderen te ondersteunen, geven onze experts eenvoudige tips om te helpen.
Hoe kan ik mijn kind helpen om zijn vriendschappen veilig online te beheren?
Volwassenen kunnen gemakkelijk vergeten hoeveel vrienden belangrijk zijn voor kinderen en tieners. Het is een normaal onderdeel van de ontwikkeling van een kind om te willen 'horen' en veel vrienden te hebben. Dit geldt evenzeer voor online relaties - er is druk om als populair te worden gezien, en dit kan betekenen dat kinderen zoveel mogelijk 'vriend' zijn op sociale netwerksites. Voor uw kind zijn deze 'vriendschappen' belangrijk.
Hier zijn enkele tips om u te helpen praten over digitale relaties met uw kind:
- Praat met je kind over wat het is om een vriend te zijn - leg de waarde van echte vriendschap uit - zoals vertrouwen, respect en vriendelijkheid. Toon hen de waarde van hun vriendschap voor anderen. Help hen te herkennen wanneer andere mensen hen online pesten.
- Verneder of klein hun verlangen naar een romantische of seksuele relatie niet, maar bespreek wel enkele van de risico's van online relaties - zoals mensen die nepprofielen opstellen of uw privégedachten en -gedeelten delen met andere mensen.
- Wees niet bang voor technologie - laat uw kind de touwtjes in handen hebben door u het soort sites te laten zien dat ze graag bezoeken om vrienden te maken of om in contact te komen met vrienden en leeftijdsgenoten. Vraag hen om u te laten zien hoe u de privacy-instellingen instelt of hoe u iemand blokkeert die u van streek maakt. Als ze het niet weten, maak dan tijd vrij om samen te leren.
Een van de belangrijkste problemen is dat de signalen die jongeren hebben om face-to-face te communiceren en emoties te lezen, er niet zijn. Het duurt een tijdje om dit online op te bouwen, omdat er een grote kans is op het verkeerd interpreteren van dingen, wat kinderen overstuur kan maken. Ouders moeten praten over het verschil tussen verbale en schriftelijke communicatie en hoe mensen de betekenis achter dingen die ze online zien, begrijpen. Bijvoorbeeld, foto's waar je heel trots op bent, zoals een foto van jou waarop je wint op een sportdag, kunnen misschien worden opgevat als opschepperij. Daarom moeten ouders genuanceerde discussies voeren over hoe ze elkaars gedrag kunnen assimileren. Wat ouders moeten doen, is bespreken hoe het discours vaak verschilt.
Het andere belangrijke aspect van het beheren van digitale relaties van kinderen is de feedback die ze online krijgen. Een kind kan boos zijn omdat zijn vriend een foto niet leuk vond of hij kan de druk voelen om elke foto die een bepaalde vriend plaatst leuk te vinden. Ouders moeten bespreken waarom ze afbeeldingen plaatsen, zoals of ze het leuk vinden wat ze hebben geplaatst, is dat niet wat echt belangrijk is of kan het plaatsen van een foto of het niet leuk vinden van een foto worden gezien als een daad van agressie. Dit zal echt helpen om de impact die het op kinderen heeft te minimaliseren. Als ze ergens boos over zijn, gaat het erom het van een emoji over te brengen naar een gesprek in de offline wereld.
Smartphones kunnen het zeer normale - zij het uitdagende - proces van het ontwikkelen van de vaardigheden en ervaring die nodig zijn om hun steeds complexere relaties te beheren, verstoren. Digitale communicatie slaagt er vaak niet in om de nuance en subtekst van menselijke relaties vast te leggen en gesprekken kunnen vaak uit de context worden gehaald en leiden tot overstuur.
Een printscreen of afbeelding met betrekking tot het conflict kan vervolgens worden gedeeld met de bredere per groep die vaak oordeel en schuld geven op manieren die niet in verhouding staan tot de oorspronkelijke overtreding. Veel jonge mensen zijn uitgesproken angstig in hun relaties als ze hypervigilant worden en hun vrienden wantrouwen. Het meest nadelige aspect van digitaal gemedieerde relaties is, naar mijn ervaring, het gebrek aan ruimte dat het de jonge persoon biedt om 'af te koelen' en na te denken over een koers, actie of reactie voordat hij reageert.
