Digitale zelfbeschadiging - is het een noodkreet?

Het is heel positief om te zien dat professionals en ouders serieus beginnen na te denken over de opkomende relatie tussen tieners en de digitale wereld en de gevolgen daarvan voor de geestelijke gezondheid. Het is echter noodzakelijk om niet alleen kwesties zoals toegang tot problematische inhoud en online pesten te onderzoeken, maar ook hoe een aantal jonge mensen hun online zelf zien als een verlengstuk van hun lichaam en de online reputatie beschadigen als een manier om hun fysieke schade aan te richten zelf.

Ik begrijp dit gedrag als een vorm van digitale zelfbeschadiging: een kind kan een nepaccount maken en beledigende berichten naar zichzelf sturen. Dit kan worden gezien als een roep om hulp, terwijl het kind wacht om te worden gered en gerustgesteld door berichten van steun van zijn collega's. Er zijn meer complexe manieren waarop dit fenomeen kan worden bekeken. Pesten of trollen kan een uiting zijn van hoe het kind over zichzelf denkt. Evenzo zouden sommige kinderen opzettelijk online kunnen provoceren en beledigen in de hoop dat ze de negatieve aandacht en reactie krijgen die ze geloven dat ze verdienen, misschien vanwege een laag zelfbeeld of, nogmaals, als een roep om hulp.

Deze problemen zijn moeilijk en gevoelig en we beginnen nog maar net met een aantal van de meer uitdagende aspecten van online gedrag van adolescenten. Het is echter belangrijk om te onthouden dat adolescentie een tijd van onrust, identiteitsvorming en risico kan zijn. Alle kinderen hebben recht op medeleven, begrip en begeleiding als ze proberen door deze periode van hun leven te navigeren, nog ingewikkelder gemaakt door nieuwe technologieën.