We leven in een digitaal tijdperk en kunnen het niet helpen dat we verbonden zijn - met apparaten althans. Sterker nog, ik heb soms het gevoel dat we meer verbonden zijn met onze apparaten dan met elkaar.
Veilig genieten van de wonderen op internet en sociale media
Als je bij ons thuis komt, zijn er momenten dat we allemaal op apparaten - telefoons en tablets - games spelen, werken en sociale media gebruiken.
Omdat ik een moeder ben voor 3-kinderen van 11, 8 en 5, ben ik me constant bewust van de gevaren van online zijn en probeer ik ervoor te zorgen dat ik er alles aan doe om ze veilig te houden.
Een blogger zijn betekent (helaas) dat een groot deel van mijn leven online is en omdat mijn leven met mijn kinderen te maken heeft, zijn ze ook online aanwezig.
Volgen welke sociale accounts kinderen kunnen gebruiken
Met mijn oudste nu op de middelbare school, zie ik de impact van online sociale netwerken en hoewel we strikte regels hebben voor welke accounts ze is toegestaan, staan we haar een aantal toe waarvan we denken dat ze onschadelijk lijken.
Moedig kinderen aan om na te denken voordat ze posten
Ik heb haar altijd verteld dat wat je online schrijft, hetzelfde is als schrijven op een whiteboard met een permanente marker. Het kan nooit worden gewist omdat het internet nooit kan worden gewist en het is er voor de hele wereld om te zien.
Denk dus goed na voordat je dat bericht plaatst, voordat je een opmerking over een ander maakt.
Schrijf ... alsof iemand kijkt
En natuurlijk voed ik mijn kinderen altijd op met het idee dat je nooit iets moet doen waarvan ze niet willen dat anderen het bij ze doen - hoe onbeduidend het ook mag lijken. Ik verwacht natuurlijk niet dat ze zich strikt aan deze regel houden, maar ik hoop dat ze zullen nadenken voordat ze iets doen, althans in sommige gevallen.
Ik stalk mijn oudste niet online. Ik geef haar de vrijheid om binnen bepaalde grenzen keuzes te maken. Sommige van haar accounts zijn privé, wat betekent dat ze dingen deelt met mensen die alleen door haar zijn goedgekeurd.
Ze weet geen foto's van zichzelf / het gezin te delen zonder het langs me heen te rennen.
Praten over wat ze delen en met wie
Bovenal houd ik de communicatielijnen altijd open. Ik vraag haar naar haar vrienden. Ik vraag haar waar ze het over hebben. En tot nu toe antwoordt ze mij. Ik probeer niet te oordelen, maar te begeleiden. Ik kan niet spreken over de toekomst; Ik kan alleen maar hopen dat ze nog steeds haar leven met mij zal blijven delen. Ik kan alleen maar hopen dat ik haar als ouder een aantal waarden en overtuigingen heb gegeven die haar in staat zullen stellen niet toe te geven aan groepsdruk en haar eigen persoon te zijn.
Het is een moeilijke in deze tijd, maar ik zeg het haar altijd - er is maar één bericht voor nodig ...
Ik heb ook een bericht geschreven over pesten en empowerment van meisjes op mijn blog Jacintaz3 dus ga daarheen als je meer wilt lezen.
