Helen is moeder van twee jongens, Theo en Emerson, die allebei autistisch zijn. Ze wonen in de buurt van Brighton.
Hoe introduceert u het onderwerp online veiligheid bij uw kinderen?
"We begonnen al vroeg te praten over online veiligheid," zegt Helen, eraan toevoegend dat ze al op jonge leeftijd computers begonnen te gebruiken. "Het is een doorlopend gesprek dat is veranderd naarmate ze ouder zijn geworden en de soorten games die ze spelen zijn veranderd."
Nu de jongens interactiever online spelen, ook met andere mensen, zijn deze gesprekken toegenomen. "Ik vraag ze vaak om in hun eigen woorden te herhalen wat ze hebben begrepen," zegt ze. "Op die manier kan ik controleren of het echt is doorgedrongen."
"We praten over welke grenzen er zijn en hoe ze de controle moeten houden over wat ze online bekijken." Haar oudste zoon zoekt soms naar content die hem van streek maakt, dus ze zorgt ervoor dat ze praat over de impact die het op hem heeft. "We praten over de impact van wat hij bekijkt en hoe algoritmes je naar gevaarlijkere content online kunnen leiden. Het gaat erom ze te helpen begrijpen wanneer ze zich moeten terugtrekken en hun grenzen moeten kennen."
Hoe ga je om met abstracte concepten als 'gevaar voor vreemden' in online chats?
"We hebben een hele strenge regel dat ze alleen mogen spelen met mensen die ze kennen," zegt Helen. Ze benadrukt het belang hiervan, aangezien beide jongens steeds meer geïnteresseerd zijn in online spelen met hun vrienden en het gebruiken van headsets om te communiceren. "We praten over hoe er mensen online zijn die misschien niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn en dat ze risico lopen als ze niet voorzichtig zijn."
Maar ze beseft ook dat haar zonen online misschien alleen mensen kennen die ze vertrouwen. "We hebben afgesproken om contact met ze te leggen," zegt ze.
Hoe ga je om met tegengestelde reacties op online veiligheidsregels?
"Mijn jongens zitten op verschillende plekken in het autismespectrum", zegt Helen, "dus hun aanpak van online regels en online veiligheid is heel verschillend." Ze legt uit dat haar jongste zich aan de regels houdt die ze stellen, omdat hij erg regelgedreven is. Haar oudste test echter graag grenzen. "Dus we praten over Waarom de regels zijn er en niet alleen dat deze regels bestaan.”
Helen gebruikt ook een reeks online veiligheidstools voor haar beide kinderen. “We gebruiken ouderlijk toezicht-apps zoals Google Family Link en Microsoft Family die ons helpen om schermtijdlimieten in te stellen, te zien welke games ze spelen en hoe lang ze online zijn.” Ze wijst erop dat dit soort hulpmiddelen haar kunnen helpen om gesprekken te beginnen over online veiligheid en gepast gedrag.
Ze zal ook de spelletjes controleren die haar kinderen spelen. "Als we zien dat ze een bepaald soort spel spelen, praten we erover en zorgen we ervoor dat ze geen dingen spelen die hun begrip te boven gaan."
Welk advies zou u geven aan andere gezinnen met meerdere neurodivergente kinderen?
Helen benadrukt het belang van voortdurende gesprekken om vertrouwen te creëren. Ze waarschuwt ook tegen het dreigen met het intrekken van de toegang tot een apparaat of platform. "Als ze denken dat ze de toegang verliezen, zullen ze je niet vertellen wat er gebeurt. In plaats daarvan richten we ons op het stellen van redelijke grenzen, zodat ze zich veilig voelen om naar ons toe te komen wanneer ze dat nodig hebben."
