MENU

Wat te doen als gamen uit de hand loopt

Gaming-expert Andy Robertson geeft advies over hoe kinderen hun emoties kunnen helpen beheersen wanneer gamen hun humeur of mentale toestand beïnvloedt.

Videogames zijn een normaal onderdeel van het moderne gezinsleven en de kindertijd. Ze bieden een unieke manier om tijd samen door te brengen en kunnen onze kinderen betrekken bij allerlei onderwerpen en activiteiten. Van educatie tot diep nadenken, of zelfs gewoon de veerkracht om het opnieuw te proberen als ze falen, de meeste ouders waarderen games thuis.

Zoals met elk deel van de kindertijd gaat het echter niet altijd voor iedereen soepel. Omdat videogames nieuwe en snel veranderende media zijn, kan het moeilijk zijn om de middelen te vinden of de kennis te hebben om dingen recht en smal te houden.

Daarom is het belangrijk om aandacht te besteden aan hoe kinderen videogames in hun leven in balans brengen. Vragen als deze zijn nuttig om te overwegen:

  • Is mijn kind fysiek gezond en slaapt het genoeg?
  • Verbindt mijn kind sociaal met familie en vrienden?
  • Is mijn kind bezig met en te bereiken op school?
  • Nastreeft mijn kind interesses en hobby's?
  • Heeft mijn kind plezier en leert het in het gebruik van digitale media?

Gameplay en emoties

Wanneer kinderen alleen spelen, of te lang, kan dit hun humeur en mentale toestand beïnvloeden. Frustratie, niet willen stoppen of zelfs woede kunnen symptomen zijn die we merken bij onze kinderen als ze aan het spelen zijn.

Hoewel het een begrijpelijke oorzaak van ouderlijke zorg is, is het belangrijk om te weten dat deze dingen op zichzelf geen teken van verslaving zijn. U hoeft niet in paniek te raken als uw kind steeds booser wordt tijdens het spelen van games, maar u moet wel letten op wat de oorzaak van deze frustratie is.

Als je deze effecten opmerkt, is het belangrijk dat je tijd vrijmaakt om samen van games te genieten. Spelen met je kind (of kijken hoe ze spelen) is een goede eerste stap om hun spelstemming beter te begrijpen. Houd in de gaten hoe ze gamen gebruiken. Is het om te ontspannen na een drukke dag op school? Is het om contact te maken met vrienden? Is het om te ontsnappen aan andere spanningen in hun leven? Is het om ergens uit te blinken of sociale status te krijgen? Is het dat ze genieten van het gevoel van expertise?

Dit kan u helpen oorzaak en gevolg zorgvuldig te scheiden. Voor sommige kinderen kan het de intensiteit en druk zijn om in het spel zelf te concurreren die hun gedrag activeren. Maar evenzeer kan hun spelgedrag een symptoom zijn van andere druk in hun leven.

Als je dit begrijpt, kun je ze naar beter gedrag leiden zonder games de schuld te geven, te beperken of te verbannen. Als ze games gebruiken als coping-strategie, kan het verwijderen van de dingen het erger maken. Zoals het wegnemen van een smakelijk gebakje of maaltijd wanneer iemand halverwege is om het op te eten, is de reactie niet verrassend kruisigheid.

Door een groter aantal games te vinden om samen te spelen, kunnen ze verschillende manieren vinden om te profiteren van de games die ze spelen. Vooral jongere kinderen trekken naar de meer uitbundige of spannende spellen. Door kalmerende spellen te introduceren, kunnen ze van hun hobby genieten met een andere gemoedstoestand.

Belang en grenzen en structuur

Als uw kind na het samen spelen en het suggereren van verschillende spellen nog steeds moeilijk gedrag vertoont tijdens of na het spelen, kan het invoeren van een aantal limieten helpen. Deze moeten echter niet worden gezien als een manier om het probleem op de lange termijn op te lossen. Het is belangrijk dat kinderen leren hun eigen speeltijd te bemiddelen zonder ouderlijk toezicht, zodat ze gezonde gewoonten hebben.

Waar limieten handig zijn, is het krijgen van wat ademruimte als de speeltijd het overneemt. Het gebruik van tools op uw gameconsole of automatische instellingen op internet met een apparaat als Circle is een goede manier om dit te doen.

Je kunt dit met je kind bespreken en samen afspreken wat een goede speeltijd is. Dit stelt uw kind in staat om eigendom en controle over hun speelpatroon te nemen, in plaats van erop te vertrouwen dat u het controleert.

Ook hier maakt het een groot verschil als je samen speelt. Ook kunt u met wat onderzoek (misschien met een boek als Taming Gaming https://unbound.com/books/taming-gaming) een breder scala aan schermactiviteiten introduceren om te spelen.

Vermijd medicalisering van slechte gewoonten

Met de toevoeging van nieuwe medische criteria van de Wereldgezondheidsorganisatie voor spelstoornissen, is het gemakkelijk aan te nemen dat uw kind een medisch probleem heeft. Hoewel een kleine minderheid in deze diagnose zal vallen, maakt de meerderheid van de ouders van kinderen zich zorgen over het spelen van games net iets te veel. Het is een kwestie van ouderschap in plaats van een medische.

Verwijzen naar de WHO-gamestoornis is nuttig om dingen te onderscheiden. WIE verklaart dat “om een ​​diagnose te stellen van een spelstoornis, het gedragspatroon voldoende streng moet zijn om te resulteren in een significante beperking op persoonlijk, gezins-, sociaal, educatief, beroepsmatig of ander belangrijk functiegebied en normaal gesproken duidelijk zou zijn geweest voor ten minste 12 maanden."

Om aan deze criteria te voldoen, zou een kind negatieve gevolgen moeten hebben op cruciale gebieden van zijn leven vanwege gamen (niet naar school gaan, niet goed eten of voor persoonlijke hygiëne zorgen), maar dan doorgaan met het nastreven en escaleren van het gamen ervan ondanks van dit. Pas als dit 12 maanden is doorgegaan, vallen ze in de verslavingsruimte.

Als u vindt dat uw kind aan deze extreme criteria voldoet, is het belangrijk om professionele hulp te krijgen. Hoewel er tal van gespecialiseerde gaming-verslavingsservices zijn, zoek je naar een holistische benadering met empirisch geldige behandelingen.

Hoewel klinieken voor gameverslaving, Facebook-groepen, detoxkampen en netwerken enthousiast hulp bieden, bestaat het gevaar dat alleen aandacht besteden aan spelgewoonten andere problemen kan maskeren. De beste actie is om met uw huisarts te praten die passend medisch advies kan geven.

Conclusie

Gewapend met dit advies en een duidelijk begrip van de spelstoornis, bevindt u zich in een sterke positie om uw kind op dit gebied van het leven te ondersteunen zoals u elders doet.

Resources

Lees meer over Andy's Taming Gaming: Guide Your Child to Video Game Health-boek om uw kind te helpen het beste uit hun game-ervaring te halen.

bezoek onze site

Recente berichten