Eindelijk hebben we het langverwachte Groen papier waarin de regering wordt uiteengezet hoe een nieuwe strategie voor internetveiligheid eruit zou kunnen zien.
Het bevat bijna 60-pagina's met dicht geschreven tekst en bestrijkt vrijwel de gehele online horizon voor kinderveiligheid en kinderwelzijn plus een paar extra bits, bijv. fraude en ouderen. Bovendien zijn online datingsites en haatzaaien in het verleden geen onderdeel van de internetagenda voor kinderen, het feit is dat ze nu zeker zo goed gedaan zijn voor iedereen om ze op te nemen.
Drie gebieden die volgens mij de belangrijkste krantenkoppen zijn
- Gebruik van sancties - The Digital Economy Act, 2017, vereist dat een gedragscode wordt ontwikkeld om te begeleiden of in ieder geval te beschrijven hoe sociale mediaplatforms zich naar verwachting in een breed spectrum van kwesties zullen gedragen. Dit wisten we al. Wat het groenboek duidelijk maakt, is dat dit kon worden gekoppeld aan een sanctieregeling om naleving te waarborgen. Slok! Ik moet dat gemist hebben, maar het sleutelwoord daar is "zou kunnen". We zullen zien. Sancties, of de dreiging ervan, lijken zeker te werken in Duitsland.
- Een heffing moet worden opgericht om bewustmakings- en preventieve activiteiten te financieren, hoewel het duidelijk is dat dit vrijwillig zal zijn. Wat onduidelijk is, is dat de verwachting is dat dit eenvoudig de fondsen zou afsluizen die bedrijven al uitgeven, bijvoorbeeld aan initiatieven zoals Internet is belangrijk of als het in een kat zou gaan die de regering zou controleren.
- Transparantie verkrijgen - zonder het belang van een van beide te willen verminderen, ging het echt bemoedigende deel van het Groenboek voor mij over wat de regering vraagt in termen van transparantie.
Meer kennis, verantwoordelijkheid en transparantie om kinderen online veilig te houden
We weten simpelweg niet de waarheid over de werkelijke omvang en aard van wat er gebeurt met kinderen en jongeren op de verschillende platforms en hoe goed, of anderszins, de verantwoordelijke bedrijven met hen omgaan, binnen welke tijdschema's enzovoort. En om het duidelijk te maken, de we hier gaat het niet alleen om beleidsdwang, het zijn ouders, leraren en kinderen en jongeren zelf.
Gezien de absoluut centrale rol die internet in ons hele leven speelt, is het niet langer acceptabel voor bedrijven om iedereen te vragen alles op vertrouwen te nemen. Met grote kracht komt grote verantwoordelijkheid en met grote verantwoordelijkheid komt ook een behoefte aan verantwoordelijkheid.
Zonder transparantie is er geen echte verantwoording. De transparantiedimensie moet ook vrijwillig zijn, maar op de Heden programma op Radio 4 vanochtend Karen Bradley MP, staatssecretaris met verantwoordelijkheid op dit gebied, was vrij duidelijk (parafrasering)
Als deze vrijwillige aanpak niet werkt, zullen we wetgeving vaststellen.
We zijn allemaal gewaarschuwd.
Sluitingsdatum voor opmerkingen over het Groenboek is 7e december.
Bekijk een korte clip met Carolyn Bunting, CEO van Internet Matters, die bespreekt hoe de nieuwe strategie de online veiligheid van kinderen hoopt te verbeteren.
